kutam
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kutam
bir avuç, azıcık, bir parça, hiç birşey, bir nebze. ~ğa da sanamayma: hiç birşeye saymıyorum, ~ da tüldü: bir avuz bile değil, azıcık bile değil.
demet, tutam, parça, grup. Bir ~ çaçım akğandı: bir ~ zınthı sap: bir demet yulaf sapı, bir tutam saçım döküldü, saña bir ~ın da bermem: sana bir parçasını bile vermem, sabiyle ~ ~ boldula: çocuklar grup grup oldular.