kavuf

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kavuf

sakat, kusur, defo.Kiyimni cağasında ~u bardı: elbisenin yakasında kusuru var, sabiyni közünde ~u bardı: çocuğun gözünde sakatı var.

Son arananlar:

• salib,
• dalday,
• street,
• əldən,
• türetmek,
• daňyş,
• rebus,
• orientatsiya,
• tesis,
• birakay,
• Shoh,
• binici,
• dölet,
• yoğal,
• capillary,
• boyol,
• ab,
• rattle,
• yapışmaq,
• causation,
• dutorchi,
• kavuf