mukkur
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
mukkur
kambur, (hafif) kambur, beli bükük. Anı sırtında ~u bardı: onun sırtında (hafif) kamburu var, ~ kart: beli bükülmüş ihtiyar, ~ etmek: kamburlaştırmak, ~ bolmak: kamburlaşmak.