mukkur

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

mukkur

kambur, (hafif) kambur, beli bükük. Anı sırtında ~u bardı: onun sırtında (hafif) kamburu var, ~ kart: beli bükülmüş ihtiyar, ~ etmek: kamburlaştırmak, ~ bolmak: kamburlaşmak.

Son arananlar:

• elf,
• chronicle,
• sunshade,
• andisha,
• istişare,
• bodaparast,
• Tonakçı,
• pewter,
• terkip,
• affluent,
• Savayı,
• miller,
• güh,
• bedona,
• ırğay,
• Tokmak,
• Çömez,
• sünggüt,
• işembi,
• əvəzləyici,
• çekik,
• mukkur