Miyik

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

miyik

yüksek, üstün, rütbeli. ~ cer: yüksek yer, ~ tavla: yüksek dağlar, em ~: en yüksek, ~adam: üstün adam, rütbeli adam.

Son arananlar:

• Duru,
• tuu,
• opmak,
• Qarğı,
• könçülük,
• feshetmek,
• nahaq,
• iyreyt,
• İdrok,
• çomur,
• dikilmek,
• görelibakaly,
• sıxlıq,
• entekentekler,
• nallamaq,
• fidye,
• yavana,
• Görüntü,
• Biraq,
• qesten,
• suvsun,
• Miyik