mesgen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

mesgen

[mesğen], at. 1. Oturymly ýaşalýan ýer, ýurt, mekan. Möwlam, ýetir mesgenime, ýurduma, Ýüzüm düşsün arslanyma, gurduma (Magtymguly). 2. Bir zadyň dörän, köp bolýan, ýaşaýan, ösýän ýeri, ýurdy. Ol topraklar inçe süýümli pagtanyň mesgenidir.
 ‣Mesgen tutmak bir ýerde oturymly ýaşamak, özüňe ýurt edinmek.

Son arananlar:

• cilovlamaq,
• sashqaq,
• şadşalayın,
• namnyşansyz,
• underling,
• argamak,
• göreç,
• obdan,
• intimation,
• aygak,
• dershane,
• ahmadiy,
• yatırılmaq,
• taram,
• sıyak,
• uqmoq,
• Mucize,
• hiddət,
• kısırganmak,
• Çıdam,
• onov,
• mesgen