laməkan

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

laməkan

sif. [ər.] klas. Məkansız, yeri, məkanı olmayan. Vətəndən ayrı düşüb indi laməkan (z.) ölürəm. X.Natəvan.

Son arananlar:

• butar,
• şakel,
• başıaçıq,
• añgeme,
• e’lon,
• oñdo,
• renklemek,
• ijra,
• motal,
• quruluşmaq,
• Asir,
• messep,
• bakal',
• aňka,
• maraka,
• sepra,
• kançık,
• amız,
• məhkum,
• çınlama,
• bırış,
• laməkan