bırış

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

bırış

I, 1. buruuk (isim olarak) ; betine bırış kirip kalgan : yüzünde buruşuklar belirdi ; 2. kırışık (isim olarak) ; köynöktün bırıştarı : (ütüsü bozulmuş) giyimin kırışıkları.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

bırış-

II, 1. buruşmak , kırışmak (giyim hakkında) 2. yüz buruşmak.

Son arananlar:

• ıyın,
• butar,
• şakel,
• başıaçıq,
• añgeme,
• e’lon,
• oñdo,
• renklemek,
• ijra,
• motal,
• quruluşmaq,
• Asir,
• messep,
• bakal',
• aňka,
• maraka,
• sepra,
• kançık,
• amız,
• məhkum,
• çınlama,
• bırış