kançık

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kançık

dişi köpek, kancık.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kançık

kancık, dişi; istekli, arzulu, işveli. ~ börü: kancık kurt, dişi kurt, ~ katın: arzulu kadın.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kançık

dişi köpek; bir kadına sögülürken de böyle denir.I, 188, 475

Son arananlar:

• Xada,
• kurgamak,
• şələli,
• avaylab,
• sual,
• tuzoglik,
• Ayakyolu,
• yörkenmek,
• zibilçi,
• sirsifət,
• garnitur,
• tırak,
• Kapot,
• qawaq,
• iyimək,
• Bokmoq,
• Pervasız,
• xamsanavis,
• ayrışmak,
• binəsib,
• inildəmək,
• kançık