kançık

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kançık

dişi köpek, kancık.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kançık

kancık, dişi; istekli, arzulu, işveli. ~ börü: kancık kurt, dişi kurt, ~ katın: arzulu kadın.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kançık

dişi köpek; bir kadına sögülürken de böyle denir.I, 188, 475

Son arananlar:

• müsibetlik,
• ýorka,
• məhkum,
• poetic,
• cincilim,
• taşlamak,
• octopus,
• körsötül,
• toqnash,
• continue,
• İgna,
• vatman,
• tayyorgar,
• süstlük,
• zərrə,
• tez-tələsik,
• şırak,
• namuslu,
• məzə,
• sülevsün,
• col,
• kançık