kışhı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kışhı

kışa ait, kış. ~ künlede: kış günlerinde, ~ közüvde: kış mevsiminde.

Son arananlar:

• peder,
• jodur,
• timci,
• Bilgen,
• Orak,
• kuyuk,
• gotik,
• matah,
• Emir,
• deb,
• immunize,
• oñko,
• utru,
• ıslam,
• plumb,
• diqqat,
• oslaýyş,
• yondosh,
• otolan,
• manmak,
• arısı,
• kışhı