cerçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cerçi

yerle uğraşan, çiftçi.

Son arananlar:

• binýat,
• Bulun,
• Önermek,
• çöhrəli,
• keñmek,
• snow,
• Shifokor,
• Ýygyrt-ýygyrt,
• şapalak,
• yurtsever,
• garaňkylyk,
• kışhı,
• qarama,
• şay,
• potinjon,
• ýemriş,
• canlıq,
• tıkan,
• temteñ,
• tanı,
• torlamak,
• cerçi