cerçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cerçi

yerle uğraşan, çiftçi.

Son arananlar:

• civi,
• kayınbaba,
• taryak,
• carmagnole,
• buruq,
• barlak,
• unçuktur,
• yayılmak,
• dəbir,
• obu,
• struktura,
• rummage,
• dilekçe,
• polish,
• fəza,
• Ezen,
• kararmak,
• ýomak,
• salto,
• salışmak,
• Güdük,
• cerçi