köjüg

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

köjüg

[köjüğ], at. Argyş çuwalyň, horjunyň agzyny köjemek üçin, agzynyň gyralaryna berkidilen halkalar. Ol horjunyn köjüglerinden ýüp geçirişdirdi.

Son arananlar:

• Əsil,
• sutka,
• əkə,
• süýri,
• konmak,
• kepte,
• kembağal,
• kütek,
• nit,
• Çıyrak,
• seyyare,
• kabarçı,
• sadaka,
• tıklık,
• dependent,
• Xom,
• jüri,
• çalçene,
• yy,
• piyan,
• erkli,
• köjüg