basınçak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

basınçak

başkalarıyla alay etmeyi huy edinen kimse.

Son arananlar:

• garnamak,
• xaqan,
• biliş,
• nərgiz,
• askiya,
• toyinmoq,
• applicant,
• insurmountable,
• eñşer,
• analı,
• çaşmaq,
• havlu,
• Üş,
• concealed,
• gazawat,
• kaskatar,
• ilete,
• sım,
• sonsuza kadar,
• mırşap,
• çıkılmak,
• basınçak