sım

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

säm

[sä:m], syp. Üşügi ýok, çendenaşa sada. Säm adam.

Son arananlar:

• baxarlı,
• ıduk,
• Modabaz,
• çarvadarlıq,
• cele,
• tilka,
• cultivation,
• nöger,
• lövbər,
• makırdavuk,
• Savol,
• Asıl,
• tünük,
• çañılamak,
• ténimek,
• aluk,
• törülüsh,
• eplik,
• taklit,
• köpyak,
• armut,
• sım