kemiriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kemiriv

kemirme, didikleme, paralama.

Son arananlar:

• qamoqxona,
• ürkek,
• coypula,
• kabadayı,
• kəhkəşan,
• keratin,
• ünsüz,
• shilinmoq,
• çykan,
• kiçir,
• nisyan,
• undertaking,
• SOLUMAY,
• suuçu,
• scree,
• Kibar,
• bəs,
• yadıglıg,
• xəzəllənmə,
• şərtilik,
• ýatak,
• kemiriv