kemiriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kemiriv

kemirme, didikleme, paralama.

Son arananlar:

• forceps,
• sınalmak,
• mürəbbe,
• tawuz,
• Tış,
• qochqoch,
• calda,
• testiq,
• ittihamnamə,
• itələmə,
• kulabuz,
• Mucize,
• körekör,
• payruz,
• çokramak,
• leech,
• balıkçın,
• misdemeanour,
• Əvəz,
• linguistic,
• statehood,
• kemiriv