keçigiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

keçigiv

gecikme, geç kalma.

Son arananlar:

• kurı,
• magşar,
• battleship,
• style,
• Sera,
• ataşe,
• kamand,
• kebek,
• qovurga,
• qalınca,
• soroñ,
• tırnak,
• snowman,
• duşman,
• hushtak,
• gijä,
• yizek,
• kelbetli,
• etimoloji,
• çaş,
• zəhrimar,
• keçigiv