kelbetli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kelbetli

gösterişli, cazibeli, heybetli, alımlı. ~ adam: heybetli adam, ~ tişirıv: cazip kadın.

Son arananlar:

• çat,
• xit,
• hiza,
• ewrülmek,
• xey,
• myh,
• mədəniyyətsizlik,
• xuruş,
• qeyriüzvi,
• Artuk,
• Uku,
• sın,
• tıl,
• köründü,
• nül,
• elestetüü,
• faydasız,
• kapsullu,
• sharlatan,
• tarav,
• ala,
• kelbetli