kelbetli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kelbetli

gösterişli, cazibeli, heybetli, alımlı. ~ adam: heybetli adam, ~ tişirıv: cazip kadın.

Son arananlar:

• qarağat,
• kıj,
• confessional,
• Hizmet,
• bolarbolmas,
• aleykümselam,
• şodoñdot,
• fortunate,
• yolimaq,
• galstuk,
• çağlamaq,
• müzəffər,
• tayyar,
• kaykıç,
• tartkı,
• Çilen,
• CELBİR,
• iyis,
• akauka,
• smeta,
• childhood,
• kelbetli