kelbetli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kelbetli

gösterişli, cazibeli, heybetli, alımlı. ~ adam: heybetli adam, ~ tişirıv: cazip kadın.

Son arananlar:

• galmagal,
• Caramak,
• tomaga,
• Dolaşık,
• Ayanchi,
• qovuq,
• işlem,
• kırğool,
• şəvəli,
• inqilabçı,
• velosiped,
• ibex,
• özleşmek,
• ocak,
• ökmöt,
• Yaralı,
• hapishane,
• okuu,
• itkin,
• ipade,
• asanlıqla,
• kelbetli