keteriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

keteriv

giderme, uzaklaştırma, silme.

Son arananlar:

• qirmaq,
• ondördlük,
• circle,
• dayalı,
• kaykıç,
• emiz,
• elat,
• Fact,
• karay,
• sartlamak,
• car,
• breath,
• jarnama,
• dəyişdirmək,
• gezgin,
• sarumak,
• epte,
• halkalamak,
• topık,
• əlbət,
• gurruk,
• keteriv