küye
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
küye
I zool. Bit (ti)
II Kurum. Qazanning küyisi, yamanning yalisi yuqar – d. Kazanın kurumu, kötünün iftirası bulaşır.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
küye
(zoo.) güve. ~ aşağan: güve yeniği, ~ ot: güve zehiri, güve ilacı.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
küye
güve III, 170