turklehceleri.org

ellik

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

ellik

Yabancı.

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

ellik

1. sif. Bir yerin bütün camaatına, elinə məxsus olan, bütün xalqa aid olan; ictimai, ümumi. Ellik bağ. Ellik yol. Ellik bayram. Ellik təsərrüfat. – [İldırım:] Ən baş bir qanun vardır ki, o da hər kəsin başqaya zərərsiz, azad istəyidir. Ellik işlər üçün isə el özü sıra ilə elbaşılıq edir. C.Cabbarlı. Ordu tirəndazları girdilər ellik bağa; Çalışdılar qalmasın ağacda bircə qarğa. Ə.Cavad.
2. zərf Hamılıqla, elliklə, bütünlüklə, bütün el birlikdə. Ellik şikayət etmək. Ellik iş görmək. – Ellik yerbəyerdən qalxıb dedilər: – Güloğlan, sazını vur qoltuğuna, var! “Aşıq Qərib”. Dərslərim yetdikdə, dədə, axirə; Oxudular elliyi birdən-birə. A.Səhhət. // sif. Bütün el tərəfindən görülən, ya görülməli olan. Ellik iş.

Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)

ellik

ictimai, ümumi
{toplumsal, genel}

Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)

ellik

genel, kamuya ait, umumi

Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)

ellik

1: fifty.

2: wide; the width of one finger. ikki ~ xat short letter.ellikboshi hist.military rank of officer in charge of 40-50 cavalry; title of prerevolutionary minor official.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ellik

at. Ele geýmek üçin ýüňden örülen ýa-da matadan, gaýyşdan tikilen önüm. Ol elligini geýdi.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

ellik

Elli. Yüz ellik – Yüz elli.


Son arananlar: