Urkaçy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

urkaçy

[urkoçy], syp. Enelik jynsy bolan, ene jynsly (inen (düýe), maçy (eşek), ganjyk (it), mekejin (doňuz) we ş.m.

Son arananlar:

• metateza,
• xudahafizləşmə,
• Hərdən,
• olmaya,
• çyraý,
• vase,
• Bosağa,
• maska,
• kəskinlik,
• töwekgel,
• mıllıkçı,
• çıktı,
• tesha,
• Mənzərə,
• kazırğı,
• kamıltka,
• näsaglamak,
• xatire,
• peski,
• Karlıq,
• uchma,
• Urkaçy