töwekgel

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

töwekgel

[töwökgöl], at. Hudaýa bil baglap, näme bolsa şol bolsun diýip, soňunyň näme bilen gutarjagyna garaman hereket edýän; soňy gowulyk bilen gutarar diýen umyt bilen çekinmän hereket edýän adam. Namart bilen uzak ýola gitmegil, Baş goşawer bir töwekgel mert bilen (Magtymguly). Ol towekgel adamdy.

Son arananlar:

• aşıktır,
• térikish,
• sinchilash,
• yamuk,
• içgermek,
• aqrap,
• qəpik,
• mendiri,
• beylerbeyi,
• sımbat,
• ırıs,
• qishloq,
• uçuzluk,
• eagle,
• topiary,
• mem,
• charsa,
• proton,
• neglect,
• tərifəlayiq,
• Leyk,
• töwekgel