keten
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
keten
1. и. җитен. 2. с. җитен тукымадан булган
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
keten
Türkiye Türkçesi: keten
Azerbaycan Türkçesi: kätan
Başkurt Türkçesi: yitin
Kazak Türkçesi: zığır
Kırgız Türkçesi: zığır
Özbek Türkçesi: ziğır
Tatar Türkçesi: citin
Türkmen Türkçesi: keten
Uygur Türkçesi: ziğır
Rusça: lön
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
keten
at. Yzgar geçirmeýän galyň, syk dokalan mata. Keten ädik.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
keten
bk. geten.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
keten
zahmet, sıkıntı,I, 404