Kıtay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıtay

Çin. ~lı: çinli, ~ til: çince, Çin dili, ala~: Çin basması, bir çeşit pamikli kumaş.

Son arananlar:

• cholpon,
• kenetlenmek,
• outturn,
• örüm,
• kal,
• istiğfar,
• Ovuşdurmaq,
• xırlı,
• vahidlik,
• ET,
• meyirman,
• tumlug,
• araka,
• tapug,
• Ad,
• aktar,
• funda,
• çarpayı,
• Abes,
• körügiş,
• Cümle,
• Kıtay