Kıtay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıtay

Çin. ~lı: çinli, ~ til: çince, Çin dili, ala~: Çin basması, bir çeşit pamikli kumaş.

Son arananlar:

• hasıl,
• halet,
• keng,
• deprem,
• qınıf,
• erre,
• heyva,
• garbanalga,
• söwüş,
• kelepir,
• çem,
• austere,
• uçuz,
• dictatorship,
• təsdiqləmək,
• lofty,
• minez,
• tisginmek,
• küpçü,
• kus,
• belim,
• Kıtay