kellek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kellek

at. 1. Düýä taýlanyp urlan çuwallaryň ortasyna, howudyň üstüne goýulýan bogdak, serwer. 2. Maldan boşadylan arabanyň arşynyň ýokary galdyrylyp goýulýan görnüşi.

Son arananlar:

• yakı,
• çalımlı,
• matlub,
• necha,
• qorapatak,
• coklamak,
• əlüzsilən,
• kılçay,
• ataene,
• xaret,
• kisəcik,
• püçek,
• birədi,
• yaktırmak,
• İnce,
• şelale,
• nəsli,
• magnificence,
• tuñğur,
• ıtnap,
• poklamoq,
• kellek