huna

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

huna

duvar. Taş ~: taş duvar, kırpıç ~: kerpiç duvar, ~ işlemek: duvar örmek, ~ oyulğan tavuş: duvar göçmesi sesi, ~ oyulğança: duvar göçmüş gibi (d), ~nı allında süyeledi: duvarın önünde dikiliyor, ~nı tamalı: duvarın temeli, ~ salmak: duvar yapmak.

Son arananlar:

• spell,
• pürqiymət,
• bayırkı,
• toxtamaq,
• Alpinist,
• chive,
• iri,
• kütüphane,
• cezik,
• çalañ,
• barlak,
• üstek,
• selinmek,
• refuge,
• Akır,
• Tufeyli,
• pıçıldaşmaq,
• körüş,
• bılağa,
• dikizlemek,
• Oynamoq,
• huna