taymaz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

taymaz

kaymaz, kareket etmez, sürekli, daimî. ~ orun kişige da berilmeydi: daimi mevki kimseye de verilmemiştir.

Son arananlar:

• kıstas,
• Sere,
• rada,
• Yasamoq,
• coşgun,
• dunderhead,
• prohibit,
• sarımsak,
• Mağara,
• məsdər,
• incəbel,
• urbane,
• kasırga,
• okutuu,
• solemn,
• yap,
• sırımaq,
• zira,
• bedişli,
• canaan,
• ekstraktsiya,
• taymaz