harsçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

harsçı

tempocu, tempo tutan.

Son arananlar:

• yertola,
• Hödür,
• melumat,
• Dilek,
• ghalcha,
• Yatak,
• eymenmey,
• Kifir,
• cantık,
• üles,
• adamadamyana,
• təkfir,
• tuvak,
• lavha,
• Vurgu,
• explanation,
• kartkurhalanmak,
• synyş,
• gonamçylyk,
• jonatmoq,
• müspet,
• harsçı