depeşek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

depeşek

at. 1. Döwkeç, goh-galmagal. Ekin içi depeşekdir, Ylgar ýelä, ylgar yga (Ç. Aşyr). 2. Köp adamly. Gün günorta bolanda-da, gije ýaryma ýetende- de, olaryň üsti depeşekdi (B. Seýtäkow).

Son arananlar:

• verb,
• gödeklik,
• soyuzdaş,
• togrilamoq,
• Güvenmek,
• Eksen,
• rastgöylik,
• bölemek,
• verimsiz,
• gangirgungir,
• tendentsiya,
• Abır,
• kabadayı,
• münasebet,
• exhaustive,
• İŞTAH,
• tonnali,
• mucip,
• şaraptatuu,
• salvage,,
• cetkir,
• depeşek