karuu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karuu

kuvvet; kudret; karuusu bar kişi: kuvvetli adam; bey karuu = = beykaruu; karuu-carak: silâh, mühimmat; eç karuu albadı: hakkından gelmedi, hiçbir iş göremedi.

Son arananlar:

• vekil,
• gürsgürs,
• Sadet,
• işgal,
• cetibaş,
• ogohlantirish,
• dökedöke,
• füsun,
• ardıc,
• meyyal,
• cəng,
• bürüncek,
• Fast,
• kümüş,
• ulamak,
• cerli,
• dolanbaç,
• laser,
• dömmek,
• maydon,
• tamoman,
• karuu