vekil
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
vekil
и. 1) вәкил; 2) иск. министр
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
vekil
Türkiye Türkçesi: vekil
Azerbaycan Türkçesi: väkil
Başkurt Türkçesi: väkil
Kazak Türkçesi: väkil
Kırgız Türkçesi: mildet atkarūçu
Özbek Türkçesi: väkil
Tatar Türkçesi: väkil
Türkmen Türkçesi: vekḯl
Uygur Türkçesi: väkil
Rusça: upolnomoçennıy doverennıy
Son arananlar:
- vinolik,
- kacırluu,
- adırañdat,
- ýörite,
- abas,
- sağlamlamak,
- similiy,
- dönele,
- geneva,
- südürlemek,
- içleme,
- eqoizm,
- ələm,
- Uzundraz,
- permanently,
- kelemenleme,
- scurvy,
- südürdiklemek,
- küpür,
- soop,
- Kalça,
- vekil