vekil
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
vekil
и. 1) вәкил; 2) иск. министр
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
vekil
Türkiye Türkçesi: vekil
Azerbaycan Türkçesi: väkil
Başkurt Türkçesi: väkil
Kazak Türkçesi: väkil
Kırgız Türkçesi: mildet atkarūçu
Özbek Türkçesi: väkil
Tatar Türkçesi: väkil
Türkmen Türkçesi: vekḯl
Uygur Türkçesi: väkil
Rusça: upolnomoçennıy doverennıy