kümüş
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kümüş
gümüş, gümüşten olan; kümüş cügön: gümüş süslerle bezenmiş olan oyan.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kümüş
at. zergärç. s. 1. Çalymtyk ak reňkli gymmatbaha metal, himiki element. Zelili Hatyjanyň on barmagy üçin ýasan on ýüzügini, bukaw, gupba, sümsüle ýaly kümüş şaýlaryny Seýdiden iberipdir (N. Pomma). 2. Gyza dakylýan at.
‣Som kümüş bolup durmak köp sanly kümüş şaý-seplerini dakynmak. Üsti-başy som kümüş bolup duran gelin dähedem-dessemläp ýöräp barýardy.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kümüş
gümüş. Taza ~: saf gümüş, ~ suv içirilgen: gümüşle kaplanmış, gümüş kaplı.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kümüş
gümüs; akça; kadın adı,I, 165, 370, 371, 413; II, 153, 181; III, 251