cerli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cerli

yerli, yerleşik.

Son arananlar:

• ilerletmek,
• toplanış,
• yalvarıcı,
• hazırcavab,
• EMEL,
• bic,
• otran,
• kamgırmak,
• ezinmek,
• gidiş,
• oňňut,
• cıcım,
• fagotsit,
• disk,
• ehtiramla,
• ŞEKİL,
• yasitish,
• tatbikat,
• casamak,
• catma,
• dişəmək,
• cerli