cerli
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cerli
yerli, yerleşik.
Son arananlar:
- HOŞ,
- bm,
- tebrik,
- urushqaqliq,
- köteklemek,
- arkaly,
- dut,
- Ira,
- Quyosh,
- titul,
- saxlanc,
- muttasil,
- Oz,
- temürgen,
- gece,
- sansizlighan,
- zangar,
- destructive,
- emegen,
- tıbıra,
- maintain,
- cerli