cerli
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cerli
yerli, yerleşik.
Son arananlar:
- pavyon,
- Kaplıca,
- Halı,
- düşlem,
- olapes,
- yorumaq,
- handy,
- ikibaka,
- Onmaz,
- dələ,
- ajımçı,
- ədyan,
- aint,
- bolar,
- argın,
- öwünmek,
- granite,
- məntiq,
- Yoq,
- süz,
- addiction,
- cerli