emegen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

emegen

dev, efsanevi bir varlık. ~leni uruşu: devlerin savaşı, adam aşağan ~: insan yiyen dev (d), ~ katın: dev anası. El aşağan ~: halkı yiyerek geçinen dev [bilmece: su değirmeni, halkın hububatını yiyerek geçinen anlamında].

Son arananlar:

• səslənmə,
• aktsiyador,
• ağ,
• yég,
• keket,
• construe,
• Kesi,
• chiviq,
• dirge,
• Noýba,
• edlemek,
• arala,
• elastiki,
• tümentürlük,
• ilinmoq,
• şüphesiz,
• Derdeser,
• patlamak,
• ÇÖNTEK,
• submit,
• miasma,
• emegen