cıyın
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
cıyın
I, 1. toplama ( diyelim , mahsulat) ; 2. toplantı , kalabalık; araday cerge çaraday cırın kılba ats. :habbeyi kubbe yapma!( harfiyen: küçük alanda büyük çorba tası kadar toplantı yapma! ) .
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
cıyın-
II, toplanmak( hazırlanmak) ; erterek cıyın: erkencehazırlanınız! ; etek- ceñin cıyınıp işke kirişti: eteklerini , yenlerini toplayıp , işe girişti.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cıyın
topluluk, cemiyet, kalabalık, küme, sürü, düğün cemiyeti. Çalkıcı ~: orakçı topluluğu, sabiy ~: çocuk topluluğu, çocuk kümesi, ~ callı: kurt sürüsü, ~ığız oğurlu bolsun: düğün cemiyetiniz uğurlu olsun, ~ iyiv: topluluk gönderme (Karaçay düğünlerinin son gününde, kız tarafı akrabaları topluca erkek tarafına hediyelerle gelirler ki, buna cıyın iyiv denir.), başçı osal bolsa, ~ dırının çiritir: işçi başı kötü olursa, (ırgat) topluluğu otu çürütür (a.s.), ~ birevnü saklamaz: topluluk bir kişiyi beklemez (deyim).