çalpımak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çalpımak

sıçramak, çıpal çupul etmek. Suv çalpıp üsümü cibitdi: su sıçrayarak üstümü ıslattı, arba çaykalğan sayın böçgeni suvu da çalpıydı: araba sallandıkça fıçıdaki su da çıpal çupul ediyor.

Son arananlar:

• goat,
• Qələm,
• çözüşdirmek,
• miskinlik,
• ufacık,
• kez,
• xotira,
• deafen,
• hilva,
• nagara,
• poz,
• double,
• itirtmək,
• baylan,
• səfhə,
• mırt,
• fujiyama,
• ülke,
• müstəqillik,
• sümelge,
• ulgurmoq,
• çalpımak