karavılcı
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
karavılcı
1. Bekçi
Son arananlar:
- tiner,
- şou,
- rahbar,
- tegek,
- Arınmak,
- mahatma,
- lotu,
- bağlaç,
- kökön,
- odalı,
- şıllaqlaşmaq,
- selinli,
- köçürüv,
- zəmin,
- əcr,
- dürgen,
- berklemek,
- şırıldamak,
- gana,
- şikvə,
- utan,
- karavılcı