karavılcı

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

karavılcı

1. Bekçi

Son arananlar:

• taroq,
• şube,
• bacıla,
• daranma,
• matan,
• sonnet,
• İbarət,
• süzmək,
• köklem,
• Kucur,
• syujet,
• dorboz,
• Öhdəlik,
• Mah,,,
• hallı,
• tefekkür,
• sokulgan,
• hade,
• Mürettip,
• lame,
• yanaş,
• karavılcı