Arınmak

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

arınmak

ф. 1) арыну, чистарыну; 2) сафлану

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

arınmak

temizlenmek

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

arınmak

temizlenmek istemek ve yunmak; iyileşmek; ot tutunmak I, 12, 201

Son arananlar:

• kerden,
• siller,
• aňka,
• ızı,
• raft,
• Falaka,
• mujassam,
• vazgeçmek,
• kulplu,
• burin,
• çerüü,
• redeem,
• epizod,
• kokay,
• amah,
• yeniyetmə,
• desperation,
• madar,
• yurttaş,
• uchramoq,
• akiliq,
• Arınmak