kerden

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kerden

I. kerden kese: büyük kâse.


II, f. boyun.

Son arananlar:

• kagir,
• madh,
• emblem,
• musofir,
• örünmek,
• qırmız,
• magician,
• oşol,
• kabarcık,
• senate,
• coda,
• Zaid,
• dikan,
• korgöz,
• ötlük,
• kılcal,
• tene,
• sikiş,
• öge,
• eskar,
• telep,
• kerden