dikan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dikan

[dika:n], hal, syp. Göni, dogry. Ol maňa dikan bir zat diýenok. Şol çykalganyň hem bir ýeri münüp-düşmesi örän kyn, darajyk we dikan çykmaly ýodady (A. Gowşudow). Hatyň hatdan, sözüň sözden parhy kän, Güýçlüsi ýürege ýönelýär dikan (A. Kekilow).

Son arananlar:

• saranjom,
• yavaş,
• acas,
• shilmaq,
• türmize,
• estrangement,
• yelinləmək,
• Qozi,
• gürüldegen,
• kagir,
• madh,
• emblem,
• musofir,
• örünmek,
• qırmız,
• magician,
• oşol,
• kabarcık,
• senate,
• coda,
• Zaid,
• dikan