almash

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

almash

Nöbet, sıra, değişme. 2. gr. zamir. Égilik almash – İyelik zamiri.

Son arananlar:

• Kaplumbağa,
• alňasak,
• myrtar,
• Ele,
• mandarin,
• serbia,
• tenhaliq,
• omba,
• ığım,
• şilte,
• argen,
• zəhm,
• yafa,
• mehribançılıq,
• teley,
• odur,
• dayaq,
• medrese,
• rook,
• Mec,
• ihtişam,
• almash