musofir

Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)

musofir

(Arabic) traveler; stranger, wayfarer; wanderer; strange, foreign. ~ Ellarda among foreign peoples, in strange lands.

Son arananlar:

• Gırcın,
• bilahare,
• nygtamak,
• karakçı,
• güman,
• gosh,
• turuktuu,
• kerkmek,
• süyümek,
• sıklaştırmak,
• FEVRAL,
• gəngiz,
• bulgamak,
• bögü,
• beren,
• yonmoq,
• amol,
• Sən,
• depel,
• urishqoq,
• demə,
• musofir