korgöz

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

korgöz

sif.
1. Gözü görməyən, gözü kor olan; kor. Korgöz kişi.
2. məc. Qafil, qəflətdə olan, xəbərsiz. [Telli Pərşana:] Elə [Şirzad] kimi igid harada var, ay korgöz xanım! M.İbrahimov.

Son arananlar:

• harın,
• jang,
• furnish,
• abıtay,
• Ahil,
• tacit,
• barsh,
• çıkarabilme,
• derýa,
• ekspluatatsiya,
• outline,
• ataş,
• paremiya,
• duşmançılık,
• Çağla,
• irmik,
• important,
• rainwater,
• aldanış,
• költürtme,
• Devlet,
• korgöz