zəmin
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
zəmin
is. [fars.]
1. klas. Yer, torpaq. Əhlizəmanə qanına çox təşnədir, zəmin; Qanın kimin tökərsə fələk, ol zaman içər. Füzuli. Bəhri-silabtək zəminü zəman; Cünbuşə gəldi, qopdu bir tufan. M.Ə.Sabir. • Ruyi-zəmin klas. – yer üzü, dünya, aləm.
2. Üzərində şəkil, naxış salınan əsas rəng, ton, yer; fon.
3. məc. kit. Bir şeyin, hadisənin cərəyan etdiyi əsas şərait, mühit, vəziyyət, imkan. İctimai zəmin. Məsələyə beynəlxalq hadisələr zəminində baxmaq lazımdır. – Hər bir fərdin istedadı kollektiv zəmində çiçəklənib meyvə verə bilər. S.Rəhimov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
zəmin
I. yer, torpaq
{yer, toprak}
II. şərait, mühit, vəziyyət, imkan
{şerait, mevki, vaziyet, imkân}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
zəmin
zemin