kalam

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kalam

= kalem.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalam

kalem. ~ kılıçdan küçlü (as.): kalem kılıçtan keskin, ~ tilni tilmaçı (as.): kalem dilin tercümanıdır, korğaşın ~: kurşun kalem.

Son arananlar:

• Petik,
• ensemble,
• qovğa,
• savğa,
• gizir,
• yog’,
• uncut,
• yodluşmak,
• imrik,
• tegirmonchilik,
• bahyl,
• əmiri,
• paralysis,
• FINITE,
• harlamak,
• cında,
• Büdremek,
• Kararmak,
• ödək,
• ele,
• Təsərrüfat,
• kalam