imirçimək

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

imirçimək

f. dan. İylənmək, xarab olmağa başlamaq, turşumaq, ağırlaşmaq. Qatıq imirçiyib. Pendir imirçiyib.

Son arananlar:

• ulandı,
• Şüphe,
• şərqi,
• sıva,
• yextek,
• spool,
• öñküç,
• Aytmak,
• xislət,
• yaşam,
• marg,
• söydürmek,
• keltirmek,
• zulfin,
• parğa,
• burulu,
• dulus,
• marav,
• Persian,
• obrez,
• bungle,
• imirçimək