öñküç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

öñküç

ödünç, borç. ~ almak: ödünç almak, ~ bermek: ödünç vermek, ~ açha: ödünç para, ~nü tölerge kerekdi: borcu ödemek lazım, ~ kuvana barır, cılay kelir: ödünç sevinerek gider, ağlıyarak döner (a.s.).

Son arananlar:

• balkanak,
• qutbiy,
• çalasyn,
• cütləmək,
• knowledge,
• tetraedr,
• Kursak,
• chopagonlik,
• merhum,
• qutb,
• aşnu,
• Erdem,
• çılga,
• Kıvanç,
• awunmak,
• xususiy,
• Hoyla,
• mena,
• ıraazı,
• hah,
• süygülük,
• öñküç