öñküç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

öñküç

ödünç, borç. ~ almak: ödünç almak, ~ bermek: ödünç vermek, ~ açha: ödünç para, ~nü tölerge kerekdi: borcu ödemek lazım, ~ kuvana barır, cılay kelir: ödünç sevinerek gider, ağlıyarak döner (a.s.).

Son arananlar:

• Tuura,
• gospel,
• hareke,
• Pirani,
• bədbinlik.,
• geodezik,
• tipleme,
• gündelik,
• busda,
• qovğa,
• jigargo’sha,
• moqar,
• Sembol,
• erecting,
• bimeze,
• Classical,
• eliglik,
• sceptical,
• Xalça,
• naskı,
• efendim,
• öñküç