burulu
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
burulu
I. sif. Buruq, burulmuş, buruqburuq. [Nadir] ..Zeynəbin zərif yanaqlarına tökülmüş burulu saçlarını yad edirdi. B.Talıblı.
II. zərf və sif. Əyri, dalğavari, qıvrıla-qıvrıla. Burulu axan çayın qırağına zil bir qaranlıq çökmüş(dü). S.Rəhimov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
burulu
əyri, dalgavari
{eğri, kıvrımlı}