ilgezik

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ilgezik

[ilğezik], at. Göwünjeň, meýilli, höwesli. Ilgezik oglan.

Son arananlar:

• əsirgəmə,
• demirci,
• çüf,
• Narın,
• lotarya,
• preempt,
• gic,
• ürpermek,
• duýmak,
• toğlu,
• məftunluq,
• topla,
• kantar,
• Yavuz,
• değneklemek,
• dözüm,
• underestimate,
• mürüvvət,
• məstan,
• kuvuş,
• tamışdırmak,
• ilgezik