ifa
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
ifa
[Köken: Arapça] Ödeme, Başarma, Orunlama, Yerine yetirme, Yüze aşırma
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ifa
и. тормышка ашыру, башкару
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ifa
Türkiye Türkçesi: ifa
Azerbaycan Türkçesi: ḯfa
Başkurt Türkçesi: ütav başkarıv
Kazak Türkçesi: orındav istev atkaruv
Kırgız Türkçesi: atkarū cüzögö aşırū
Özbek Türkçesi: bäcäriş icrà
Tatar Türkçesi: ütäv başkaru
Türkmen Türkçesi: yerine yetirme amal etme
Uygur Türkçesi: orunlaş ämälgä aşuruş
Rusça: vıpolneniye ispolneniye
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ifa
is. [ər.]
1. Bir işi icra etmə, həyata keçirmə, yerinə yetirmə. • İfa etmək – 1) yerinə yetirmək, əda etmək. – Mən özümə aid vəzifələri vaxtında ifa etməyə söz verirəm. M.S.Ordubadi. [Ənisə] öhdəsinə alacağı vəzifəni müvəffəqiyyətlə ifa edə bilərdi. S.Hüseyn; 2) dinlənilmək və ya tamaşa edilmək üçün çalmaq, oxumaq, göstərmək (incəsənət əsərini). Rol ifa etmək. Rəqs ifa etmək. – Arzu qız atasının arzularını bəstələyir, bir müddət sonra pianoda ifa edir, Əhməd isə dinləyirdi. S.Rəhimov. Hündürboy və çox diribaş olan Mürsəl qoçu Əsgər rolunu ifa edirdi. Ə.Sadıq.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
ifa
icra
{icra}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
ifa
ifa