büzücü

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

büzücü

sif. Bir şeyi büzməyə məxsus. Büzücü maşın.

Son arananlar:

• Hanımefendi,
• örtük,
• Defa,
• ayqır,
• ayra,
• Sadakat,
• sanrımak,
• bablaşmaq,
• Öten,
• birevli,
• laden,
• bulang,
• farsh,
• mahbup,
• Tiremek,
• əvəzedilməzlik,
• təbərrük,
• götçebi,
• chochaq,
• dissonans,
• dustaq,
• büzücü